Το σπήλαιο δεν ήταν επιλογή μας, γεννηθήκαμε μέσα σε αυτό, κάποιοι καταφέραν να ξεγλιστρήσουν και να δουν έξω τον κόσμο, κάποιοι βγήκαν έξω πια από αυτό. Μπορεί να βγουν όμως περισσότεροι και αυτό το σπήλαιο να ...κατακρημνιστεί? Είναι όμως δυνατή η έξοδος από αυτό ή ;
Στην σάπια πλήρως ελεγχόμενη πραγματικότητα που επιχειρεί η ΝΤΠ να στήσει ως περιβάλλον για τις μελλοντικές γενιές που ακολουθούν, αυτό που επιθυμούν είναι αυτό ακριβώς που δείχνουν τα κανάλια. Ένα ευτελή κόσμο χωρίς όραμα, χωρίς κάποια ταυτότητα, χωρίς κάποια αξία, χωρίς αρχές, που θα μαλλιοτραβιέται ο ένας με τον άλλον, ενώ θα πασχίζουν να ζήσουν σε ένα "καθημερινό" survivor" επιβίωσης σε μια καταθλιπτική κινεζοποιημένη δυστυχισμένη γειτονιά. Δυστυχώς το 1% των αυτοαποκαλούμενων elit (της σαπιοαφρόκρεμας των μελών των κλειστών μαφιόζικων τραπεζολεσχών, των στοών και των μυστικών και φανερώνων οργανώσεων) μέσω απόλυτου χειρισμού των MME, κυβερνήσεων όλου του κόσμου και σύντομα ολόκληρου του ίντερνετ, προσπαθούν να κάνουν τα πάντα προκειμένου να αποκρύψει από το 90% αυτό που το 8% έχει αντιληφθεί αλλά μόλις το 1% τολμά να εκφράσει και να εναντιωθεί. Το θέατρο που βλέπουμε εδώ στην Ελλάδα είναι απλά ένα franchise reality show όπως αυτό που τρέχει σε όλες τις χώρες... Το κακό με όλα τα ποδάρια του ως νέα Λερναία Ύδρα φαίνεται πως δεν μπορεί να σταματήσει αν κόψουμε εδώ για λίγο το τοπικό show ούτε από το τοπικό show σε μια άλλη χώρα. Κεντρικά πρέπει να κοπεί καθώς φαίνεται ότι ήδη υπάρχει ένα παγκόσμιο τέρας που ελέγχει την κάθε μια κυβέρνηση ως πιόνια σε μια τεράστια σκακιέρα. Οπότε ... χρειαζόμαστε κάποιον που να μπορεί να κάνει ένα παγκόσμιο ...άθλο προς όφελος του γένους των ανθρώπων. Κάποιον να ξεβρωμίσει το σταύλο του Αυγεία που έχει μετατραπεί η ανθρωπότητα... Κάποιον ημίθεο;;; Τα γράφω έτσι λίγο αλληγορικά και όποιος θέλει ας σκεφτεί και να κουμπώσει ονόματα σε όλα τα παραπάνω...
Ελεύθερος κι ο σχολιασμός και ελεύθερη και η δικιά σας τοποθέτηση...
Η εικόνα είναι το σύγχρονο Σπήλαιο το Πλάτωνα στο οποίο συμμετέχει με μανία το 90% και αρνείται να βγει έξω στην πραγματικότητα για να δει τον κόσμο με τα δικά του μάτια και να πάρει τις αποφάσεις βάσει των δικών του πρωτογενών εμπειριών και όχι βάσει εικονών που πειράζουν τη νόηση του σε μια φωτεινή οθόνη...
